Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη

Ένα από τα εφηβικά μας όνειρα ήταν να επισκεφτούμε (μαζί βέβαια!) την Αιώνια Πόλη, το οποίο εν έτει 2011 καταφέραμε και πραγματοποιήσαμε (αργήσαμε λίγο αλλά κάλιο αργά παρά ποτέ). Άξιζε τελικά την αναμονή καθώς η Ρώμη όχι μόνο ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μας αλλά τις ξεπέρασε κιόλας!

Η συμβουλή μας για όσους έχουν σκοπό να την "περπατήσουν" είναι, πρώτον να εξασφαλίσουν περισσότερες από τέσσερις μέρες διαμονή λόγω της πληθώρας αξιοθέατων. Εμείς τόσες είχαμε και δεν μας έφτασαν ούτε για ζήτω! Στην προσπάθειά μας να επισκεφτούμε όσα περισσότερα μέρη γίνεται, όταν γυρίσαμε επιδοθήκαμε σε απανωτά ποδόλουτρα για να συνέλθουν τα πόδια μας. Πράγμα που μας οδηγεί στη δεύτερη συμβουλή: Πάρτε απαραιτήτως αθλητικά παπούτσια! 

Ακολουθούν τα μέρη που προλάβαμε να επισκεφτούμε γι'αυτό μην το πάρετε ως πιστό οδηγό της Ρώμης αλλά σαν πρόταση των πιο φημισμένων γωνιών της πόλης       

Για όλους εμάς που αγαπάμε το καλό φαγητό και τη δοκιμή τοπικών προϊόντων επιβάλλεται μια βόλτα στο Campo dei Fiori (= λιβάδι των λουλουδιών), την παλαιότερη υπαίθρια αγορά της Ρώμης. Εκτός από τα κλασικά μεσογειακά προϊόντα θα βρείτε και μερικά πιο σπάνια, όπως λευκά μούρα, ασπροκέρασα και αγριοφράουλες (Φράγκολε ντι Νέμι). Η αγορά λειτουργεί Δευτέρα με Σάββατο από τις 7 π.μ. ως τις 2 μ.μ.

Στην περιοχή γύρω από την παραπάνω πλατεία βρίσκεται και η παλαιοχριστιανική εκκλησία Santa Maria in Cosmedin με τη διάσημη πέτρινη μάσκα που αναπαριστά έναν ποταμίσιο θεό και ονομάζεται Bocca della verita (=Στόμα της Αλήθειας). Σύμφωνα με τον μύθο αν ένας ψεύτης βάλει το χέρι του μέσα στο στόμα θα το χάσει!

Εμείς το τολμήσαμε...Εσείς??

εεεεπ, κλέβουμε Σοφούλα? πιο μέσα το χεράκι, δεν είναι ακουμπιστήρι το στόμα του κυρίου!!

Ανάψαμε και το κεράκι μας σαν καλά κορίτσια!

Όσοι ενδιαφέρονται για την αρχιτεκτονική πρέπει σίγουρα να επισκεφτούν το Πάνθεον. Όπως φανερώνει το όνομά του το Πάνθεον είναι ένας ναός που χτίστηκε επί Αδριανού και ήταν αφιερωμένος σε όλους τους θεούς. Πρόκειται για ένα θαύμα αρχιτεκτονικής και μαθηματικής αρμονίας. Είναι το καλύτερα διατηρημένο κτίριο της ρωμαϊκής αρχιτεκτονικής και αυτό που άσκησε τη μεγαλύτερη επιρροή.

Fontana di Trevi: Το κέρμα δεν το ρίχνουμε για να κάνουμε ευχή αλλά για να επιστρέψουμε κάποια στιγμή στη Ρώμη. Και μην απλώστε χεράκι να πάρετε κανένα ψιλό για το λεωφορείο γιατί οι carabinieri καραδοκούν.

Κολοσαίο το πρώτο μόνιμο αμφιθέατρο της Ρώμης και φυσικά το μεγαλύτερο της αυτοκρατορίας. Διάδρομοι στο εσωτερικό διατεταγμένοι ακτινωτά και κυκλικά καθώς και 76 έξοδοι επέτρεπαν στους θεατές να εγκαταλείπουν το κτίριο μέσα σε λίγα μόλις λεπτά!

Βασιλική Αγίου Πέτρου στο Βατικανό: Η ουρά που περιμένει απ'έξω θα σας τρομάξει (μπορεί και να ξεπερνά το χιλιόμετρο!) αλλά αξίζει τον κόπο και μόνο για να δείτε την Pieta του Michellangelo. A! και μη βάλετε κοντή φούστα, θα φάτε πόρτα!

Must Do: για καφέ και τιραμισού στην piazza Navone
               παγωτό στη Fontana di Trevi
               ψώνια στην piazza di Spagna
               πίτσα και μακαρονάδα στο Κολοσαίο
               γύρος της πόλης με τα τουριστικά διώροφα λεωφορεία
               επίσκεψη στο εθνικό μουσείο

Πάρτε μια γεύση!!

Μηλόπιτα η θεραπευτική (Apple Pie)

Από κτίσεως κόσμου το μήλο υπήρξε το φρούτο με τη μεγαλύτερη προβολή, καθώς πολλοί μύθοι και θρύλοι έχουν πλεχτεί γύρω από το όνομα του: από την Εύα που λιμπίστηκε το απαγορευμένο μήλο, στον Ηρακλή με τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων, έως τον Πάρη με το μήλο της Έριδος και φτάνοντας ως τις μέρες μας στη...γιαγιά μας τη Μαρούσω που έλεγε

Χοιρινές Πανσέτες με μέλι και θυμάρι

Θυμόμαστε όλοι τον Κο Δημήτρη από τη Νάουσα? Οχι? Ααααα, δε μας προσέχετε και θα θυμώσουμε! Καλέ ο Κος Δημήτρης με τα ωραία μπισκότα...ο συμπαθέστατος ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου Εσπερίδες στη Νάουσα που πήγαμε για bachelorette spa...που εκτός από ξενοδόχος είναι και δάσκαλος μαγειρικής...Ε τέλος πάντων, ο εν λόγω κύριος έχει γράψει και ένα βιβλίο το οποίο τιτλοφορείται: Οδοιπορικό γεύσεων στην Ορεινή Ημαθία και περιέχει δικές του και παραδοσιακές ημαθιώτικες συνταγές. Η παρούσα συνταγή είναι από το συγκεκριμένο βιβλίο μόνο που εμείς χρησιμοποιήσαμε χοιρινές πανσέτες αντί για αρνίσια παϊδάκια. Αν σας αρέσουν οι γλυκές γεύσεις δοκιμάστε την οπωσδήποτε! 

       

ΥΛΙΚΑ: 1 κιλό πανσέτες

                3 κουτ. σούπας μέλι

                1 σφηνάκι κρασί γλυκό

                1 σφηνάκι κονιάκ

                θυμάρι

                ρίγανη

                αλάτι, πιπέρι

                ελαιόλαδο

ΕΚΤΕΛΕΣΗ: Μαρινάρουμε αποβραδίς τις πανσέτες με ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι, θυμάρι και ρίγανη. Ψήνουμε στο grill σε μέτρια φωτιά μέχρι να πάρουν μια ωραία εξωτερική κρούστα. Στη συνέχεια βάζουμε σε ένα κατσαρολάκι το κρασί με το κονιάκ και το μέλι, τη ριγανη, το αλάτι και το πιπέρι και ανακατεύουμε μέχρι να αρχίσει η σάλτσα να καραμελώνει. Τέλος περιχύνουμε με τη σάλτσα τις πανσέτες. Σερβίρουμε με πατάτες, λαχανικά ή ζυμαρικά. 

Μoelleux au Chocolat

Με αφορμή την πρόσφατη ανάρτηση της blogοφίλης μας reine για τους "7 λόγους που επιβάλλεται να τρώμε σοκολάτα", αποφασίσαμε να κάνουμε αυτό το γλυκό που είναι...φουλ  στη σοκολάτα και να το φάμε χωρίς φόβο και πάθος! Το γνωρίζαμε ότι προσφέρει ευεξία και διεγείρει τον οργανισμό, αλλά αυτό που δεν ξέραμε είναι

Φόρος τιμής στη Φασολάδα (Bean Soup)

Τις τελευταίες μέρες έχει πέσει πολύ φασόλι στην blogoγειτονιά, κι έτσι είπαμε κι εμείς να αφιερώσουμε μερικές αράδες στο λεγόμενο εθνικό μας φαγητό, τη φτωχιά πλην τίμια φασολάδα που εδώ και χρόνια "μεγαλώνει, μεγαλώνει γερά παιδιά". Άλλωστε ο καιρός είναι κατάλληλος για σούπα και όσπρια.

"Φασολάδα τρομερή, κάθε βήμα και π....

Λικέρ βατόμουρο (Blackberry drink)

Το λικέρ που βλέπετε δεν είναι απλά βιολογικό, αλλά είναι από άγρια βατόμουρα που μαζέψαμε σαν καλές νοικοκυρές με τα χεράκια μας, από το χωριό μας στη Χαλκιδική. Φτιαγμένο με κονιάκ και αρκετή ποσότητα ζάχαρης (συνδυασμός που λερώνει και σκοτώνει), το λικεράκι δεν είναι τόσο ελάφρύ και αθώο όσο νομίζετε και δεν ενδείκνυται μόνο για τις επισκέψεις της θείας Φρόσως! Με λίγους άσπρους πάτους μπορεί να θεραπεύσει

Κρεμμυδόπιτα...μοσχομυριστή! (Onion Pie)

 

Μια και μάθαμε τις προάλλες να ανοίγουμε φύλλο, ευκαιρία να φτιάξουμε σήμερα μια πίτα. Σύμφωνα με μία από τις διαγωνιζόμενες στο master chef είναι παραδοσιακή κρητική συνταγή. Εμείς πάντως τη μάθαμε από μια...

cupcakes με καφέ και επικάλυψη σοκολάτας (Coffee Cupcakes)

 

Μήπως ένα μόνο φλιτζάνι καφέ το πρωί δεν αρκεί για να ανοίξει το μάτι? αν είστε υπνοσάκουλα σαν εμάς τότε σίγουρα όχι. Να λοιπόν η ιδανική πρόταση για να δώσετε ένα oops στον οργανισμό σας. Είναι το κατάλληλο πρωινό καθώς ο καφές θα σας ξυπνήσει ενώ η σοκολάτα

Βραβεία, ευχαριστίες και συγκίνηση (αίμα, δάκρυα και ιδρώτας)!

Όπως λένε και στα Όσκαρ, "θέλουμε καταρχήν να ευχαριστήσουμε τη μαμά μας και τον μπαμπά μας που μας δίνουν δύναμη και κουράγιο αλλά πάνω από όλα την Ερμιόνη από το  the one with all the tastes και την Καλλη από το epiloxeia katathlipsi που πίστεψαν σε εμάς και μας απένειμαν τα πρώτα μας βραβειάκια! Τέλος θέλουμε να ευχαριστήσουμε η μία την άλλη επειδή αλληλοσυμπληρωνόμαστε και δε νιώθουμε ποτέ μοναξιά (συγκίνηση και δάκρυα)"! 

Αφού τελείωσαν τα μελό ας περάσουμε στην παρουσίαση των κανόνων αυτής της απονομής.

1) Αρχικά πρέπει να αποδεχτούμε το βραβείο και να αναφέρουμε τους bloggers που μας το απένειμαν, κάτι που ήδη κάναμε

2) να αναφέρουμε 7 τυχαία πράγματα για μας. Και ξεκινάμε..

    α. Μπορούμε να φάμε μακαρόνια μέχρι να σκάσουμε.

    β. Πέρα από τη μαγειρική και τα ταξίδια, μας αρέσουν πολύ τα βιβλία, ο κινηματογράφος και                                                           η μουσική

   γ. Μας αρέσει να περνάμε χρόνο με φίλους αλλά και οι δυο μας τα καταφέρνουμε μια χαρά λέγοντας σαχλαμάρες (ό,τι του φανεί του Λωλοστεφανή) και γελώντας.

   δ. Αρνούμαστε να αποδεχτούμε ότι μεγαλώνουμε.

   ε. Μοιάζουμε και ταιριάζουμε σε όλα, μέχρι και τα αγόρια μας έχουν το ίδιο όνομα. Όλοι όταν μας πρωτογνωρίζουν μας περνάν για δίδυμα.

  στ. Είμαστε λίγο...νευρόσπαστα αλλά τουλάχιστον μας περνάει γρήγορα.

   ζ. Αυτά που μας τη δίνουν τελείως είναι: οι δήθεν, η αναξιοκρατία, το ψέμα, ο ρατσισμός και η κακοποίηση των ζώων, τα οποία παρεμπιπτόντως λατρεύουμε.

....Πάει κι αυτό..

3) Τελευταία αποστολή είναι να απονείμουμε το βραβείο σε 15 bloggers και να τους ενημερώσουμε. Για πάμε...

α. Στην Eri από το Captain Cook για το φοβερό food styling!

β. Στην Ερμιόνη από το the one with all the tastes την τρομερή οργάνωση του ιστολογίου!

γ. Στην Μαρία και στη Χαρά από το cookandfeed γιατί εκτός από καλές μαγείρισσες είναι και πολύ γλυκιές. Επίσης μας συγκινεί το γεγονός ότι είναι τόσα χρόνια αγαπημένες, όπως και εμείς

δ. Στη Ζαχαρούλα από το nostimotato για την πλούσια γκάμα αναρτήσεων και ενδιαφερόντων.

ε. Στην Κικη από το Τante Κiki για την παραμυθένια σχεδίαση και τις τέλειες φωτογραφίες!

στ. Στη fotolabida για τις καταπληκτικές δημιουργίες και την ποιητική διάθεση!

ζ. Στην Ελπινίκη από τις Κουζινο-εξερευνήσεις γιατί εκτός από τις ωραίες συνταγές, είναι και από τις πρώτες διαδικτυακές μας φίλες.

η. Στη Νάσια από το la casita de amistad για τις πρωτότυπες δημιουργίες και τις φιλικές συμβουλές.

θ. Στη Μάνια από το smartmania για τις ιδιαίτερες και ξεχωριστές αναρτήσεις της!

ι. Στην Καλλη από το epiloxeiakatathlipsi για το πολύ ενδιαφέρον blog της.

ια. Στην thalassomov από το miam or mpliax γιατί εκτός από όλα τα άλλα, ζηλέψαμε και το πρωτότυπο όνομα.

ιβ. Στο blog reine γιατί δε χορταίνουμε να το διαβάζουμε!

ιγ. Στην Εύα από το funky cook για το πολύ...funky ιστολόγιό της!

ιδ. Στο Daniel από το flicksfan γιατί μας αρέσει το ιστολόγιό του που ασχολείται με κινηματογράφο. Ααα και μας υποστηρίζει από την αρχη.

ιε. Στο happy frog cakes για τις ευφάνταστες και λαχταριστές τούρτες!

That's Eat για σήμερα. Φιλούρες πολλές σε όλους!

Η σούπα του Ηρακλή ή κατά κόσμον Κρεατόσουπα (Meat soup)

 

Επιτέλους ο καιρός άρχισε να δείχνει τα δόντια του και είναι μια καλή ευκαιρία για ζεστό φαγάκι. Χαιρόμαστε που οι καιρικές συνθήκες άρχισαν να συμβαδίζουν με την εποχή γιατί μας είχαν λείψει οι χειμερινές εξορμήσεις, τα κρύα, τα χιόνια, οι σουπίτσες και τα χουχουλιάσματα στον καναπέ (γνωστό και ως coccooning).

Βραστό ή κρεατόσουπα είναι η αυθεντική ονομασία, παρόλα αυτά εμείς από μικρά τη λέμε σούπα του Ηρακλή. Το "παρατσούκλι" αυτό προέκυψε από τις παιδικές διατροφικές ιδιοτροπίες της μιας από μας και τις απεγνωσμένες προσπάθειες της μαμάς της να την ταΐσει. Όπως καταλάβατε την παραμύθιαζε ότι αν φάει αρκετά πιάτα από την εν λόγω σούπα, θα γίνει...υπερήρωας όπως ο Ηρακλής (ακόμα το περιμένουμε...)! Παρόλο που δεν έγινε αυτό που μας τάξανε, η "σούπα του Ηρακλή" έγινε ένα από τα αγαπημένα μας φθινοπωρινά πιάτα.

Καλό φθινόπωρο!

ΥΛΙΚΑ: 750 γρ. μοσχάρι (ποντίκι)

              3 πατάτες μεγάλες

              1 μεγάλο κρεμμύδι

              4 καρότα

              1 ματσάκι σέλινο

              ελαιόλαδο

              λίγο μαϊντανό (προαιρετικά)

              αλάτι, πιπέρι

              1 λεμόνι και 1 αυγό για το αυγολέμονο

TIP: Μπορείτε να αντικαταστήσετε το κρέας με ψάρι. Γίνεται εξίσου ωραία και ως ψαρόσουπα. Απλά το αφαιρούμε πιο νωρίς από ότι το κρέας από την κατσαρόλα.

ΕΚΤΕΛΕΣΗ: Πλένουμε και καθαρίζουμε όλα τα λαχανικά. Κόβουμε τις πατάτες και το κρεμμύδι σε κύβους, τα καρότα σε ροδέλες και ψιλοκόβουμε το σέλινο. Αν θέλετε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και τη ρίζα του, αφού την καθαρίσετε γύρω-γύρω. 

Τσιγαρίζουμε πρώτα το κρέας, που το έχουμε κόψει σε κομμάτια, μέχρι να ροδίσει. Προσθέτουμε ζεστό νερό και το αφήνουμε να βράσει μέχρι να αρχίσει να μαλακώνει. Έπειτα ρίχνουμε στην κατσαρόλα και τα υπόλοιπα υλικά και συνεχίζουμε το βράσιμο έως ότου μαλακώσει και η πατάτα. Λίγο πριν αποσύρουμε από τη φωτιά ετοιμάζουμε το αυγολέμονο: Χτυπάμε με αυγοδάρτη το ασπράδι πρώτα του αυγού και μόλις αφρατέψει ρίχνουμε τον κρόκο συνεχίζοντας το χτύπημα (για μεγαλύτερη ευκολία μπορείτε κρόκο και ασπράδι να τα χτυπήσετε μαζί). Κατόπιν προσθέτουμε το λεμόνι και μερικές κουταλιές από τη σούπα για να προσομοιώσουμε τη θερμοκρασία (ακόμα χτυπάμε, δεν τεμπελιάζουμε!). Περιχύνουμε με το αυγολέμονο τη σούπα, ανακατεύουμε καλά και σερβίρουμε.

Φύλλο για πίτα (Pastry Sheet)

Με αφορμή την προγενέστερη ανάρτηση με τα μποχτσαδάκια στα οποία χρησιμοποιήσαμε χειροποίητο φύλλο αλλά δεν εξηγήσαμε την ακριβή διαδικασία ανοίγματος, σήμερα θα αναλύσουμε την τεχνική για τους αδαείς (με την καλή έννοια!). Προσπαθήσαμε να «ανεβάσουμε» βίντεο έτσι ώστε να είναι πιο εμπεριστατωμένη η παρουσίαση αλλά δυστυχώς ο δαίμων της τεχνολογίας μας πάει κόντρα. Αν τα καταφέρουμε κερνάμε τούρτα! Προς το παρόν λοιπόν αρκούμαστε σε αρκετές φωτογραφίες που δείχνουν βήμα-βήμα τη διαδικασία. 

ΥΛΙΚΑ: 750γρ αλεύρι
               1 κ. σούπας. ξύδι
               1 φλ. ελληνικού λάδι

               περ. 1 φλ. τσαγιού νερό
               αλάτι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Βάζουμε το αλεύρι μέσα σε ένα ταψί, κάνουμε μια λακουβίτσα στη μέση και ρίχνουμε μέσα τα υλικά. Τα ζυμώνουμε ξεκινώντας από τη λακουβίτσα και παίρνοντας σιγά-σιγά υλικά από τις άκρες.

Συνεχίζουμε το ζύμωμα μέχρι τα υλικά να ομογενοποιηθούν τελείως.

ΤΙΡ: Κάθε τόσο βρέχουμε τα χέρια μας, καθώς ζυμώνουμε, για να γίνει πιο αφράτη η ζύμη μας (κάντε το και θα μας θυμηθείτε). 

  

Έπειτα αφήνουμε τη ζύμη να ξεκουραστεί για μισή ώρα στο ψυγείο τυλιγμένη μέσα σε σελοφάν

Τη βγάζουμε από το ψυγείο και τη ζυμώνουμε σε σχήμα μπαστουνιού

Χωρίζουμε το μπαστούνι σε 7 μέρη και πλάθουμε σε μπαλάκια

Παίρνουμε ένα-ένα τα μπαλάκια, τα πατάμε ελαφρώς για να γίνουν πιο πλακέ και…

…τώρα αρχίζει το δύσκολο. Ραντίζουμε με αλεύρι και την επιφάνεια εργασίας και το μέρος της ζύμης που θα ανοίξουμε και ξεκινάμε με τον πλάστη το άνοιγμα.

Όταν θα έχουμε ανοίξει λίγο το φύλλο και από τις 2 μεριές, το τυλίγουμε πάνω στον πλάστη και καθώς το ξετυλίγουμε ασκούμε ταυτόχρονα πίεση από τη μέση του πλάστη προς τα έξω και προς τα κάτω (εδώ το βίντεο θα μας εξυπηρετούσε καλύτερα στην παρουσίαση...).

Αφού τα έχουμε σχεδόν ανοίξει, τα λαδώνουμε το καθένα ξεχωριστά, τα βάζουμε το ένα πάνω στο άλλο, σε 2 στοίβες των 4 και των 3 φύλλων αντίστοιχα. Ξανανοίγουμε τη κάθε στοίβα μέχρι να βγαίνει λίγο πιο έξω από την περίμετρο του ταψιού.

Τα φύλλα μας είναι έτοιμα.

Η συνέχεια για το στήσιμο και τη γέμιση της πίτας έπεται σε επόμενη ανάρτηση.

Για το βίντεο πηγαίνετε εδώ

Μποχτσεδένια, Μποχτσεδάκια...ή απλώς Πουγκάκια.

Αγαπημένοι μας φίλοι και αναγνώστες,

χαθήκαμε βρε! Λίγο τα τσιγάρα τα ποτά και τα ξενύχτια, λίγο ο γάμος, λίγο τα...λόγια του παπά, μας κράτησαν μακριά σας για αρκετό καιρό. Να 'μαστε λοιπόν πάλι πίσω με πρώτη αποστολή να ικανοποιήσουμε το αίτημα του φίλου μας Λευτέρη, που ζήτησε κάτι σε "τυροπιτάκι, λουκανοπιτάκι, κάτι για το πρωινό βρε αδερφέ", όπως επί λέξη μας είπε! Και επειδή δε χαλάμε τα χατήρια των φίλων μας, θα πραγματοποιήσουμε και τις δύο versions!

Με καταγωγή από την Πόλη (με κάποιες δικές μας τροποποιήσεις), η συνταγή αυτή, που η κλασσική της γέμιση είναι ή με πατάτα και κρεμμύδι ή με κιμά, λέγεται κανονικά Μποχτσεδάκια. Επειδή όμως καμιά μας δεν τα πάει καλά με τα ονόματα, δεν μπορούσαμε ποτέ να θυμηθούμε το σωστό και έτσι προέκυψε το Μποχτσεδένια. Τελικά τα είπαμε απλά πουγκάκια, λόγω σχήματος. Όπως και να τα πείτε ένα είναι σίγουρο, ότι θα...γαργαλίσουν ευχάριστα τον ουρανίσκο σας! ;)

ΥΛΙΚΑ: 

Για τη ζύμη: 4 περίπου νεροπότηρα αλέυρι

                    3 κουταλιές σούπας γιαούρτι

                    2-3 κουτ. σούπας λιωμένο βούτυρο

                    2 αυγά (από το ένα αφαιρούμε τον κρόκο και τον κρατάμε)

                    ένα φακελάκι μπέικιν πάουντερ

                    αλάτι, πιπέρι

(Η ζύμη και τα παρακάτω υλικά είναι για να γίνουν με την ίδια ζύμη μισά περίπου πουγκάκια με τυρί μισά με λουκάνικο)

Γέμιση 1:   250 γρ. φέτα

                  1 κουτ. σούπας γιαούρτι

                  1 αυγό

                  2-3 φέτες καπνιστή γαλοπούλα

                  λίγο λάδι

                  ένα περίπου κουτ. γλυκού κορν φλάουρ ή αλεύρι

Γέμιση 2:  2 λουκάνικα φρανκφούρτης κομμένα σε κομμάτια

                 ένα κομμάτι κασέρι (εμείς βάλαμε καπνιστό βερμίου)

                 μουστάρδα

ΕΚΤΕΛΕΣΗ: Βάζουμε το αλεύρι σε μια λεκανίτσα, ανοίγουμε στη μέση μια λακουβίτσα και βάζουμε μέσα όλα τα υλικά για τη ζύμη. Αρχίζουμε το ζύμωμα και αν δούμε ότι βγαίνει πολύ σφιχτή, βρέχουμε ελαφρώς τα χέρια μας καθώς ζυμώνουμε. Όταν το ζυμάρι είναι έτοιμο, το αφήνουμε στην άκρη για να ξεκουραστεί.

Στο ενδιάμεσο ετοιμάζουμε τις γεμίσεις. Ανακατεύουμε σε ένα πιάτο όλα τα υλικά για τη γέμιση 1 και το τέλος προσθέτουμε σιγά σιγά καθώς ανακατεύουμε το κορν φλάουρ για να μαζέψει λίγο τα υγρά. Για τη γέμιση 2 απλώς κόβουμε τα λουκάνικα και το κασέρι σε κομμάτια.

Αφού ξεκουραστεί η ζύμη μας την κόβουμε σε μικρά μπαλάκια τα οποία θα ανοίξουμε σε φύλλα. Για να μην κολλάνε πάνω στον πλάστη καθώς τα ανοίγουμε μπορούμε να τα αλευρώνουμε ελαφρώς. Το κάθε πιτάκι που θα ανοίγουμε θα το γεμίζουμε ή με μια κουταλιά από τη γέμιση 1 ή με ένα κομμάτι λουκάνικο, ένα κομμάτι κασέρι και λίγη μουστάρδα από πάνω, και θα το κλείνουμε με τα δάχτυλα ώστε να γίνει σαν πουγκάκι. Αφού τα τοποθετήσουμε όλα σε ένα ταψί τα αλείφουμε με τον κρόκο του αβγού που κρατήσαμε εξ αρχής και τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο μέχρι να ροδίσουν (15-20 λεπτά). Καλή όρεξη!